Eldritch Horror: Przedwieczna Groza (Corey Konieczka, Nikki Valens)

[Bary]

Swoją drogą wczoraj zgarnąłem kartę mitu, która kazała mi po rozpatrzeniu jej treści wylosować od razu kolejną kartę mitu. Co to ma być? Nawet przedwieczni nie mogą tak pogrywać!

To się nazywa "mroczna fala"!

Kupiłem EH dawno temu ale nawet jeszcze planszy nie rozfoliowałem! Nie mogę się do tej gry obecnie zebrać. Lubię tą tematykę, ostro pogrywam w ES na tablecie (czaję się na wersję planszową ale jeszcze się waham), wcześniej grałem w CoC LCG. Miałem też w kolekcji AH, ale po jednej partii poleciał na handel ze względu na zbyt długi czas rozgrywki. Z tego co tutaj większość pisze, należy grać minimum dwójką bohaterów, a tego bardzo nie lubię.

No niestety jedną postacią nie pograsz. Dwie to absolutne minimum. AH się nie sugeruj, Eldritch jest o wiele lepiej rozwiązany. Czas rozgrywki niestety nie należy do najmniejszych. Grając 2 badaczami wychodzi mi około 2h. Przy czterech 3-3,5h. Lekkie porównanie EH do ES opisałem na wątku Znaku Starszych Bogów. IMO EH wychodzi zdecydowanie na prowadzenie.

[lynwith]

Z tego co tutaj większość pisze, należy grać minimum dwójką bohaterów, a tego bardzo nie lubię.

To nie jest tak, że należy po prostu karta schematu na jednego badacza nie różni się niczym od karty schematu na dwóch badaczy... Wszystkie karty mówiące, że należy zebrać lub poświęcić ilość danych żetonów równą połowie badaczy są trudniejsze do zrealizowania ( w przypadku nieparzystej ilości graczy jest to połowa zaokrąglona w górę ). Także granie na dwie postacie jest bardziej ekonomiczne

[Bary]

Z tego co tutaj większość pisze, należy grać minimum dwójką bohaterów, a tego bardzo nie lubię.

To nie jest tak, że należy po prostu karta schematu na jednego badacza nie różni się niczym od karty schematu na dwóch badaczy... Wszystkie karty mówiące, że należy zebrać lub poświęcić ilość danych żetonów równą połowie badaczy są trudniejsze do zrealizowania ( w przypadku nieparzystej ilości graczy jest to połowa zaokrąglona w górę ). Także granie na dwie postacie jest bardziej ekonomiczne

Nie oszukujmy się, granie jednym badaczem, to w 99% pewna porażka. RuNner, porównać to mogę do grania w pojedynkę trzeci scenariusz podstawki WP LCG tuż po kupieniu core set.

[kamron6]

Ja tam gram na 4-ech i jest bardzo fajnie. Nie jest to skomplikowane, a przynajmniej tury gracza zajmują trochę więcej czasu, przez co nie ma się poczucia, że gra sama się gra ,a w grach solo jestem jednak zwolennikiem grania jedną frakcją/postacią (choć nie w tym przypadku)

[pan_slaw]

Ja tam gram na 4-ech i jest bardzo fajnie. Nie jest to skomplikowane, a przynajmniej tury gracza zajmują trochę więcej czasu, przez co nie ma się poczucia, że gra sama się gra ,a w grach solo jestem jednak zwolennikiem grania jedną frakcją/postacią

Ja również jak nie mam towarzyszy do gry to gram samemu kierując 4-roma badaczami. Można ogarnąć.

[myceK]

Ja zwykle gram z dziewczyną i rozegrałem już wiele partii w podstawkę oraz dodatki mając po jednym poszukiwaczu. Za każdym razem brakowało mi czegoś nie mieliśmy czasu zrobić żadnej expedycji, przygody, lub choć trochę się uleczyć miałem wrażenie ze ktoś wrzucił mnie do pralki i włączył maxymalne obroty i późnij był jakiś efekt wygrana lub nie – wariactwo a nie przyjemna gra

Postanowiliśmy zagrać w końcu z dwoma poszukiwaczami na osobę (4 postacie w grze) i przyznam ze grało się o niebo lepiej pomimo że broniłem się rękoma i nogami przed tym.

Nagle pojawił się czas na wszystkie elementy gry, jak komuś nie udało się zamknąć bramy czy pokonać potwora to zawsze było wsparcie niedaleko a nie jak wcześniej rzut kością - nie udało się więc wyciągamy mit… ponowny rzut kością nie udało się, o kolejny mit itd…
Gra się dużo lepiej płynniej i można korzystać ze wszystkich aspektów gry, ktoś zamyka bramę ktoś się leczy lub wzmacnia inny goni za tajemnicą lub nowymi bramami i co najważniejsze w końcu ruszyłem karty z expedycją.

By nie zostać źle zrozumianym gra nie stała się łatwiejsza po prostu gra się przyjemniej i mam wrażenie że w końcu gram w pełną wersje a nie demo w przyspieszonym tempie

[misioooo]

Popieram @myceK
Podobne wrażenia odniosłem podczas moich rozgrywek w Eldritch Horror. Niestety gry się pozbyłem, bo czas rozgrywki był szalony - czasami 30min, czasami i 3h... Wolę Darkest Night do pogrania solo (tam są zawsze 4 postacie, ale wg mnie to gra stricte solo - działa mechanicznie wyśmienicie i do rozegrania w 1-1,5h).

[Bary]

Popieram @myceK
Podobne wrażenia odniosłem podczas moich rozgrywek w Eldritch Horror. Niestety gry się pozbyłem, bo czas rozgrywki był szalony - czasami 30min, czasami i 3h... Wolę Darkest Night do pogrania solo (tam są zawsze 4 postacie, ale wg mnie to gra stricte solo - działa mechanicznie wyśmienicie i do rozegrania w 1-1,5h).

myceK +1
Zaciekawiłeś mnie Misiooo tym Darkest Night. Dobre, mówisz. Trzeba się przyjrzeć.

[misioooo]

Tylko koniecznie z dodatkiem 1 albo 4. Duuuzo poprawiają te dwa dodatki. Pozostałe 2,3,5 to w zasadzie nowe postacie i tyle. Ja mam wszystkie

[c08mk]

Popieram @myceK
Podobne wrażenia odniosłem podczas moich rozgrywek w Eldritch Horror. Niestety gry się pozbyłem, bo czas rozgrywki był szalony - czasami 30min, czasami i 3h... Wolę Darkest Night do pogrania solo (tam są zawsze 4 postacie, ale wg mnie to gra stricte solo - działa mechanicznie wyśmienicie i do rozegrania w 1-1,5h).

myceK +1
Zaciekawiłeś mnie Misiooo tym Darkest Night. Dobre, mówisz. Trzeba się przyjrzeć. :)

U mnie odwrotnie. Co prawa Darkest Night nie miałem ale bardzo dobrze się przyjrzałem temu tytułowi i ostatecznie zdecydowałem, że to EH będzie u mnie na półce.
Ogólne wrażenie jakie odniosłem to, że te gry są do siebie dość podobne. Wiadomo każda ma swoje smaczki i odpowiedni klimat.
Na Darkest Night bym się na pewno zdecydował 1-2 lata temu. Wówczas nie było EH i bym miał do wyboru DN albo Arkham Horror. Biorąc pod uwagę to, że AH mnie nigdy nie zaciekawiło to właśnie DN z prostszymi zasadami byłby dobrą alternatywą.
Teraz gdy EH jest na rynku wiem, że na DN się już nie zdecyduję.

[sqb1978]

Miałem DN i sprzedałem. Mimo fajnego designu sam gameplay był suchy do bólu. Nie miałem dodatku, ale nie wyobrażam sobie co musiałby wnieść aby zrobić rozgrywkę atrakcyjną

Wysłane z mojego GT-I8190N przy użyciu Tapatalka

[antymon]

Chyba dosłownie 2 razy zagraliśmy na zasadzie 1 gracz=1 badacz w ekipie 3 osobowej i raz przy 6 osobach. Zazwyczaj spotykany układ 1 osoba = 2 badaczy.

I już się tłumaczę: po pierwsze rozwiązanie to pozwala na więcej interakcji, czyli w grę bardzo dobrze gra się nawet we 2 osoby (4 badaczy na planszy), rozwiązuje więc problem skalowania. Po drugie im więcej badaczy, tym łatwiej- większa szansa na interakcje. Na początku to też znacząco ułatwia- opóźniamy w końcu fazę mitów. Na początek na pewno nie takie łatwe- bo należy ogarniać obie postacie, ale ułatwia wyrobienie sobie nawyku 'pomagania' innym, bo od razu wszyscy patrzą czy ich postacie nie mają jakiś oddziaływań na innych. Przy dodatkowo grając na zasadzie gracz pierwszy- jego badacz po lewej, 2 gracz- jego pierwszy badacz po lewej stronie .... a następnie druga tura, faza spotkań ma jakąć taką większą mobilność, co widzieliśmy przy grze 6 osobowej z 1 badaczem- czas oczekiwania strasznie się wydłużał. Jak na razie uważam, że gra świetnie się sprawdza do 4 osób kontrolujących 2 badaczy (czyli jakoby opcja do 8 graczy), w 6 różnych osób natomiast gdyby nie zabieg 'czytamy sobie karty spotkań' szybko można popaść w letarg (co i tak się zdarzało, bo 1 osoba stwierdziła, że czytać nie będzie, a druga została pozbawiona głosu przez chorobę). To moja opinia na ten moment.

A tak z innej beczki: organizery do przechowywania gry, nawet podczas rozgrywki to jedno- a wykorzystujecie organizerki dla postaci i wszystkich stuffsów podczas partii? Już zmniejszyłam do minimum zajmowaną przez grę przestrzeń (dzięki plastikowemu organizerowi, który jest też uchwytem dla kart oraz radą z forum na umiejscowienie karty przedwiecznego i mitów oraz żetonów bram, ale coraz częściej chodzi za mną zoptymalizowanie mojego ulubionego sposobu organizacji postaci - czyli górnej pokrywki z pudełka od gry/innego. Może to ta kwestia, że trudno nam wygospodarować wystarczającą ilość miejsca dla wszystkiego, nawet na pełnowymiarowym stole, tak by każdy miał wygodny dostęp.

[akahoshi]

Druga tura gry.
Pan Ślizg w Fazie Spotkań otrzymał w Sydney artefakt +6 Siły w zamian za Porozumienie. W Fazie Mitów nastąpił Efekt Rozrachunku, ktory uruchpmił Porozumienie. W wyniku czego jeden wybrany Badacz traci całe zdrowie. Potem Wydarzenie z Karty Mitów każe każdemu odrzucić połowę magicznego wyposarzenia. Ślizg ma tylko przed chwilą zdobytą broń +6 do Siły, więc ją odrzuca.
Jedna karta potrafiła zabić mi Badacza, zabrać świetny Artefakt i na deser przesunąć zagładę o 1.
Nienawidzę tej gry!
Ale nie potrafię przestać w nią grać.

[antymon]

Tak samo wredną kartą mitów jest 'wszyscy badacze tracą 6 zdrowia', czy taka, gdzie gdy znikną żetony plugastwa gracze przegrywają (;

[Bary]

Ja ostatnio mało co nie przegrałem po 5 rundach bo wyjechała mi pogłoska z jakimś pająkiem i okazało się, że jak go nie zabije zanim 3 żetony plugastwa znikną z karty to koniec gry. Każdy badacz musiał wszystko inne rzucić i lecieć do pająka (nie muszę dodawać, że żywotne było cholerstwo). Ledwo co się udało bo jak na złość każda następna karta mitów miała oczywiście czerwony znaczek.

[level up strefa]

Ja ostatnio mało co nie przegrałem po 5 rundach bo wyjechała mi pogłoska z jakimś pająkiem i okazało się, że jak go nie zabije zanim 3 żetony plugastwa znikną z karty to koniec gry. Każdy badacz musiał wszystko inne rzucić i lecieć do pająka (nie muszę dodawać, że żywotne było cholerstwo). Ledwo co się udało bo jak na złość każda następna karta mitów miała oczywiście czerwony znaczek.

Tkaczka Sieci (o ile dobrze pamiętam nazwę) nie jest taka straszna. Według mnie najgorszą rzeczą jaka się może przydarzyć w tej grze jest tajemnica u Yig'a: Wężowa korona. Nie jestem pewna czy po tych kilkunastu rozgrywkach z Yig'iem udało nam się ją rozwiązać więcej niż raz.
Teraz z kolei Syzygium próbuje nas uświadomić, że się co do niego pomyliśmy i wcale nie jest prosty i przyjemny.

[Bary]

Tkaczka Sieci (o ile dobrze pamiętam nazwę) nie jest taka straszna.

No nie wiem. Jak wychodzi na początku gry gdzie nikt nie ma jeszcze porządnych przedmiotów i czarów, zaś cała ferajna jest akurat na drugim końcu świata to słodko nie jest.

[level up strefa]

Tkaczka Sieci (o ile dobrze pamiętam nazwę) nie jest taka straszna.

No nie wiem. Jak wychodzi na początku gry gdzie nikt nie ma jeszcze porządnych przedmiotów i czarów, zaś cała ferajna jest akurat na drugim końcu świata to słodko nie jest.

Zawsze można ją utłuc z Tokio

[Bary]

Tkaczka Sieci (o ile dobrze pamiętam nazwę) nie jest taka straszna.

No nie wiem. Jak wychodzi na początku gry gdzie nikt nie ma jeszcze porządnych przedmiotów i czarów, zaś cała ferajna jest akurat na drugim końcu świata to słodko nie jest.

Zawsze można ją utłuc z Tokio

Czemu w Tokio? Nie załapałem.

[level up strefa]

Zawsze można ją utłuc z Tokio

Czemu w Tokio? Nie załapałem.

W Spotkaniach w Tokio często efektem pozytywnego rzutu kośćmi jest możliwość zranienia lub odrzucenia potworów z innych pól.

[Trolliszcze]

O ile dobrze pamiętam, efekty kart spotkań w Tokio dotyczą tylko potworów zwykłych, a nie specjalnych. Potwory specjalne trzeba zatłuc konwencjonalnie.

[raiden25]

O ile dobrze pamiętam, efekty kart spotkań w Tokio dotyczą tylko potworów zwykłych, a nie specjalnych. Potwory specjalne trzeba zatłuc konwencjonalnie.

Dokładnie, ale zranic chyba można?

[Bary]

O ile dobrze pamiętam, efekty kart spotkań w Tokio dotyczą tylko potworów zwykłych, a nie specjalnych. Potwory specjalne trzeba zatłuc konwencjonalnie.

I tak i nie. Nie można ich odrzucić, ale można zranić efektami kart.

[Trolliszcze]

Zgadza się, własnie to miałem na myśli, tylko wyraziłem się nieprecyzyjnie. Na potężne potwory nie działają efekty odrzucania i przemieszczania, zranić jak najbardziej można.

[Furia]

Teraz z kolei Syzygium próbuje nas uświadomić, że się co do niego pomyliśmy i wcale nie jest prosty i przyjemny.

Zagraliśmy raz z Syzygium i poszło całkiem gładko. Rozgrywka była epicka a duża zasługa wygranej w kartach Adventure, które umożliwiły nam ukończenie ostatniej tajemnicy.